Ne yaptıysam önce kendimi düşündüğüm için. Başıma gelen üzüntülü olayların çok azı rastlantısaldır. Bir anda kalpler alçıdan tabaklara, ben ise Fedon amcaya dönüşüyorum. Arada kaynayan porselen tabaklar ellerimi kesse de ben kırıp dökmeye devam ediyorum. Bunlar hep göze batan şeyler. Bazen oluyor böyle, huzursuz oluyor içi insanın ama sonra hemen geçiyor işte.
Bu arada
Quae nocent docent
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder