Şiyir 2

Sokak lambasının ışığı gibi,
Titrerdi seni görünce kalbim.
Şimdi bakamaz oldum gözlerine
Tonunu unuttum sesinin

Sen tartışmayı uzatırdın,
Ben raftaki tabakları.
Bari çırılçıplak olsaydı,
Parçalayan kelimelerin.

Bir tabak laf daha çarp suratıma
Az pişmiş olsun iğnelemelerin
Usandım artık delinmekten
Delirdim, gücendim, pes ettim.

Kör düğüm olmuşuz en baştan
Belki de sadece kördük,
Alışıyor insan, zoru seviyor bazen,
Gelmezdi dünyaya sevmese zaten.

Farklıyız ikimizde
Biz olamadık belki fakat
Ruhlarımız tek bedende
Sende...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder