Ritüel

Elinde olmaz bazı şeyler.
Ruhunu parçalar, eritir sonra da yutup kusarsın.

Korkarsın...
Kendine hakim olamamaktan korkarsın. Beynin kafatasında lava dönüşür. Kaynar... kaynar... kaynar.
Kafan yanmaz belki ama ruhunu söndürmeye kalksalar dünyadaki su rezervlerini kuruturlar.
Düşünceler içeride buharlaşırken adeta bir düdüklü tencere gibi tıslar kulakların. Çıkmaya delik bulamayan buhar ruhunu nefessiz bırakır. Boğularak can çekişir ruhun.

Ve sonra tekrar... tekrar... tekrar... Her defasında aynı ritüeli tekrarlarsın. Dünya dar gelir, kaçamazsın. Önüne geleni yakmak istersin, yapamazsın. İstersin, olmaz. Değil rica yalvarırsın adeta, yapılmaz.
olmaz... Olmaz... OLMAZ...

Rest çekersin. Çevrene değil kendine. Zor gelir, denersin, sendelersin. Tutunursun küçük bi yaprağa... kurur.

Tekrar... tekrar... tekrar.

Ta ki düşünceler, ruh ve hayat bitene kadar...
Yok olana kadar.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder