Mutlu olmayı öğrenmeli insan. Keyfine düşkün yaşamayı. Sorunlarla başa çıkmayı. Birazcık Polyannacılık oynamayı. Yoksa hayat size de çevrenize de zindan olur.
Küçük şeylerden büyük mutluluklar çıkartmayı öğrenmeli mesela. Şükretmeyi bilmeli.
Mutluluğunu korumalı insan. Kendini de sevmeli.
Elinden geleni yap. Dik dur. Seni saran ipleri kes be güzelim. Makas da sensin ip de zaten.
Ruhunu dinle biraz ama kırmadan dökmeden. Ne sen zarar gör ne de çevrene zarar ver.
Ayağa kalk ve bağır şimdi: "Güçlüyüm ulan!" hönkür böyle. Hönkür ki kus tüm nefreti, huzursuzluğu ve kötü hisleri. Pandoranın kutusuna dönmüşsün sen. Sal o kötülükleri. Umut dışarı çıkmadan kapat kendini.
Çünkü umut önemli.
Sıkıca sarıl o umuda. Akıl sır ermeyen rüyalarına, hayallerine. Çünkü senin aklın eriyorsa bir bildiğin vardır.
;)Kapat gözlerini. En mutlu anını, seni en mutlu eden şeyi düşün. Hediye gelen o kazağı, yazılan yazıları, sarılışını, gözlerini... En çok da gözlerini.
Gözlerinin içi ne de güzel gülüyor di mi?
Di.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder